De pups van de grijze zeehond worden in de winter geboren, ze hebben dan de eerste maand, als ze gezoogd worden, die beroemde dikke witte vacht die vroeger zo door pelsjagers werd begeerd. Deze is echter niet waterdicht en gedurende hun zoogtijd tijd blijven de jonge zeehonden dan ook uit het water. Als ze verharen komt er een mooie korte waterdichte grijze vacht tevoorschijn en gaan de jongen pas het water in om actief te jagen. Een pasgeboren grijze zeehond weegt tussen de 13 en 16 kilo, een volwassen mannetje kan 3,3 meter lang worden en 350 kilo wegen. Grijze zeehonden zijn dan ook verreweg het grootste roofdier dat in Nederland voorkomt.

Jonge zeehonden worden soms door hun moeder urenlang achtergelaten op een zandplaat of het strand, nadat ze heeft gejaagd komt ze meestal wel weer terug voor het jong. Daarom kun je jonge zeehonden op het strand maar beter met rust laten. Af en toe is het jong echter verdwaald en is het zijn of haar moeder kwijt. Dan wordt het jong  meestal naar een zeehondencrèche zoals Pieterburen gebracht, waar het kan aansterken en daarna weer wordt uitgezet. Omdat jonge zeehonden een klaaglijk geluid kunnen voortbrengen, noemt men ze vaak huilers.

Deze jonge grijze zeehond had hier en daar nog wat losse plukjes haar van zijn babyvacht. Hij lag afgelopen zaterdag redelijk ontspannen, tussen wat met lint afgezette paaltjes op het strand. Wandelaars hadden hem al om 8 uur op het strand zien liggen. Om 13.00 uur is hij toch maar naar Pieterburen gebracht.

Lees ook: Grijze zeehonden bij IJmuiden (Halichoerus prypus), ’s-Gravezande, Storm Ciara, Bruin schuim aan het strand en Afkoelen in het water.