Vandaag zag ik iemand met zijn hoofd omhoog tegen het licht knipperen, zijn borst zwol op, zijn schouders gingen omhoog en zijn mond ging open, hij nam een lange hortende teug adem, kneep zijn ogen dicht en toen, terwijl ik me klaarmaakte voor een luidkeels hatsjoe, hoorde ik niets. Zijn hoofd ging wel met de karakteristieke ruk naar beneden, maar hij maakte geen geluid. Geen nies of wat er dan ook op lijkt, alleen een korte snelle zucht van de lucht die hij uitblies. Zijn vriendin stond naast hem en maakte, in plaats van hem gezondheid te wensen, een paar korte handgebaren. Zij was doof, net als hij.

Eigenlijk had ik verwacht dat dove mensen oorverdovend zouden niezen, net zoals dove mensen harder praten. Maar het tegendeel blijkt waar, ondanks dat ze er zelf geen last van hebben, niezen ze in stilte. Blijkbaar maken alleen mensen die kunnen horen dit geluid. Alhoewel ik altijd het gevoel heb dat ik het geluid, als ik nies, juist probeer in te houden, heb ik blijkbaar een keuze. Luidruchtig niezen is aangeleerd. Nu wacht ik, nadat ik zo´n geluidloze nies heb gezien, op een eigen niesbui. Ik ben benieuwd of ik ook zonder geluid te maken kan niezen. Het vervelende is alleen dat je niezen niet kunt forceren. Het kan dus nog dagen duren voor ik dit experiment kan uitvoeren. Het is maar te hopen dat ik mezelf er dan op tijd aan herinner.

Lees ook: Blozen, Verslikken, Smaakzones, Kietelen, Je stem in je hoofd, De stem in mijn hoofd, Waar is iets vies en Verzien.