Een zwartkop is een heel vocaal vogeltje dat niet alleen mooi maar ook heel luid kan zingen. Toen ik in het Wilhelminaplantsoen in Enkhuizen onder een paar bomen doorliep leek dit heldere gezang echt overal vandaan te komen. Zijn lied kaatste boven het smalle looppad tussen de jonge bladeren heen en weer. Het duurde even voor ik dit kleine grijze zangertje in de schaduw tussen de takken had gevonden. Hij trok zich weinig van me aan en bracht zijn boodschap met passie.

De mannetjes hebben een kenmerkend zwart petje, de vrouwtjes een bruine. Zwartkopjes (vroeger heetten deze nog zwartkopmezen) bouwen nu hun kleine nestjes laag in dichte struiken en broeden amper twee weken. Na het uitvliegen worden de jongen nog een paar weekjes gevoerd en in goede jaren beginnen de ouders daarna aan een tweede legsel.