Na in westelijk Afrika te hebben overwinted, keren in maart en april de blauwborstjes weer naar ons land terug. De meeste broeden in de Oostvaardersplassen, maar je komt er ook veel in de Groene Jonker tegen. De blauwborstjes doen het goed in ons land, de populaties zijn vanaf de jaren 70 alleen maar toegenomen.

Er zijn tien verschillende ondersoorten met meerdere kleurenvariaties. In Nederland leeft de witgesterde blauwborst met een witte vlek midden op het blauwe veld van zijn keel, vlak boven een witte streep en een brede rood-oranje band. Dit is makkelijk te onthouden aan de hand van onze nationale driekleur. Het is een mooi klein zangvogeltje dat nauw verwant is aan ons bekende roodborstje. Blauwborstjes houden van natte insectenrijke gebieden met veel riet. Tijdens de balts kun je de mannetjes soms uit dit riet zien opstijgen om verderop met gespreide staart en vleugels weer neer te strijken. Vroeg in de ochtend en tijdens de schemering kun je ze vaak horen zingen.

Dit mooie vogeltje is een gewild onderwerp voor fotografen, en in sommige gebieden is het dan ook heel wat makkelijker om een goede foto van zo’n fotograaf dan van zo’n vogeltje te maken. In de Groene Jonker liepen er onlangs hele kolonnes fotografen rond die allemaal op zoek leken naar deze kleine vogeltjes. Deze hadden echter de neiging om zich laag tussen het riet te verstoppen (zowel de fotografen als de vogeltjes), waardoor je ze vaker hoorde dan zag. Heel af en toe kwam er een blauwborstje van tussen dit riet tevoorschijn om te zingen, waarna zijn zang direct werd overstemd door het felle geratel van afgaande sluiters. In korte tijd werd menig geheugenkaart volgeschoten. De eerste keer dat ik een blauwborstje zag, was ik veel te afgeleid om aan mijn camera te denken. Het was zo’n mooi gezicht om dat heldere kobaltblauwe borstje tussen het riet te zien fonkelen, dat ik helemaal vergat om er een foto van te maken.

Nadat ik dit berichtje had gepend, en nog voor ik het had geplaatst, zag ik een telefoonreclame op televisie over hordes fotografen die een blauwborstje proberen te fotograferen. In hun versie werden ze opgeschrikt door een beltoon en schoten er overal gecamoufleerde fotografen omhoog. Blijkbaar zijn ze zo populair geworden dat het zelfs telecombedrijven is opgevallen.

Lees ook: Tureluurs in de Groene Jonker (Tringa totanus), Baardmannetjes (Panurus biarmicus) in de Vlaardingse Rietputten en Waarom een Roodborstje geen Oranjeborstje heet.