Ik behoor tot die groep van mensen die aan elke voet een zesde teennagel heeft, twee kleine extra nageltjes die aan de buitenkant van mijn kleine tenen zitten. De linker lijkt met meest op een echte nette nagel, de rechter is wat misvormder en lijkt meer op een kalkachtig schildje. Ik stond er vroeger eigenlijk nooit zo bij stil, maar blijkbaar is het iets heel algemeens, alhoewel ik er eigenlijk nooit eerder iemand over had gehoord en verder niemand in mijn familie dit ook heeft.

Het blijkt erfelijk te zijn en op een complexe manier via meerdere genen te worden doorgegeven. Afgezien van het feit dat ze heel af en toe wel eens in de stof van mijn sokken blijven haken heb ik er verder helemaal geen last van. Maar jammer genoeg dus ook geen profijt. Ik wilde als kind heel graag iets bijzonders hebben, zoals opponeerbare tenen, bifocale ogen, slagtanden of een grijpstaart, die dingen die sommige dieren in mijn jeugdige ogen zo ontzettend gaaf maakte. Dus misschien moet ik wel blij zijn met mijn extra teennageltjes, maar het voelt helaas toch niet helemaal hetzelfde.

Lees ook: De oorlel, Lange ringvingers, De hurk, De lurf en Darwin’s tubercule.