Deze Grote Steatoda (een mannetje) was in mijn badkuip gegleden. Als een ervaren bergbeklimmer probeerde hij er met ankerpunten van lijm en zijden klimdraden weer uit te klauteren. Maar de badkuip was te glad en te nat, zodat ik hem er na een paar mislukte pogingen maar heb uitgeholpen. Deze spinnen komen bij ons vooral binnenshuis voor. De mannetjes hebben een goed ontwikkeld stridulatie-apparaat, bestaande uit een aantal richels aan de achterkant van het carapax met daar tegenover tanden onder aan de voorkant van het abdomen. Een vibrerende beweging van het abdomen maakt een geluid dat nog net hoorbaar is.

Deze spinnensoort is eigenlijk van Noord Amerikaanse oorsprong. Daar is de bekende zwarte weduwe één van haar prooidieren. De Steatoda- spinnen lijken niet alleen op de zwarte weduwen maar zijn er ook nauw aan verwant. De beet van een Grote Steatoda is voor mensen zelfs “medisch significant”. Hoewel de effecten van deze beet erg mild zijn gebruikt de Steatoda eenzelfde neurotoxisch gif als de zwarte weduwe. Helaas heb ik alleen maar een mannetje in mijn badkuip gehad, maar met een beetje geluk vind ik misschien nog wel een keer een vrouwtje op mijn wc-bril.

Een vrouwelijk exemplaar van deze Grote Steatoda (die in blauw en rood was geschilderd) werd in de eerste Spiderman film gebruikt. De beet van deze spin was verantwoordelijk voor de verandering van Peter Parker in Spiderman