Deze zwam vind je vaak in bundels op houtstronken. Ze zijn heel algemeen en herkenbaar aan de geel tot vleeskleurige hoed met afwisbare schubjes. De steel heeft overlangse vezels en een dikke ring. De sombere honingzwam dankt zijn aanduiding “somber” aan de donkere vlekjes op de hoed en steel. De zwam is giftig maar deze gifstoffen zijn oplosbaar in water en niet bestand tegen hitte. Mits voorgekookt en gebraden is hij  dus wel voor consumptie geschikt.  De sombere honigzwam lijkt op de echte honingzwam, maar daarvan is de hoed geler en minder geschubd. Ze worden ook wel eens verward met de Schubbige bundelzwam, maar die is strogeel, heeft een rafelige hoed en geen ring.

Het mycelium van de sombere honingzwam dringt in het hout van de boom binnen en verspreidt zich via wortelvormige mycelium-draden (rizomorf, enigszins vergelijkbaar met worstelstokken bij planten) over grote afstanden onder de bast en tussen verschillende bomen. Op die manier  kan hij tot een enorm organisme uitgroeien. Eén van deze zwammen heeft dan ook de eer het grootste levende organisme ter wereld te zijn. In het Malheur National Forest in Amerika is er een exemplaar ontdekt van ca 2400 jaar oud (!) met een ondergronds mycelium van 9,6 km². Dit exemplaar heeft een geschat gewicht van 31.000 ton en heeft dan ook de terechte bijnaam Humongous fungus gekregen.

Klik hier voor meer berichten over paddenstoelen.