Toen ik een paar weken geleden zonnende boomkikkers in het natuurgebied De Brand fotografeerde, kwam ik daar ook weer veel wespspinnen tegen. Deze populaties fluctueren nogal, want het jaar daarvoor zag ik op dezelfde locatie maar een paar exemplaren, terwijl ik er nu op elke vierkante meter wel een paar vond. Omdat ik al wat later in het seizoen kwam, hingen er ook al veel eiercocons, deze waren echter veel kleiner dan degene die ik de voorgaande jaren zag. Voorheen waren ze ongeveer zo groot als een golfbal of walnoot, terwijl de cocons dit jaar niet veel groter waren dan een ouderwetse stuiter of forse knikker. Wel kwam ik er heel veel tegen, soms wel drie tot vijf in dezelfde pol gras. 

Ik had ook het geluk een sprinkhaan in het web te zien landen. Wespspinnen maken speciaal hiervoor hun web laag bij de grond in een voetgrote opening tussen het gras. Op die manier vergroten ze de kans dat sprinkhanen in hun weg terecht komen.

Binnen enkele seconden wikkelt de spin haar prooi, in een breed web van dunne draden, in. Ze gebruikt daarvoor een ander soort zijde dan voor haar wielweb, uit haar spintepels komt een band dunne draden die ze met haar poten vliegensvlug om haar prooi heen wikkelt.  Voor je het weet hangt de prooi volledig bewegingsloos in het web.

Lees ook: Wespspin (Archiope bruennichi) en Wespspin populatie in De Brand (Archiope bruennichi).