In Engeland ging men een tijdje helemaal over de rooie als deze spin bij hen werd gevonden. Hele scholen zijn er ontruimd en de kranten stonden er vol van. Helaas is deze reactie redelijk overtrokken. Ondanks dat er enkele verhalen zijn van mensen die na een beet van dit spinnetje in het ziekenhuis moesten worden opgenomen en waarbij in een extreem geval ledematen werden geamputeerd, is het effect van een beet voor de meeste mensen vergelijkbaar met die van een flinke wespensteek. Die extreme lichamelijke reacties waar de pers graag over schrijft, werden veelal veroorzaakt door een bij de beet opgelopen bacterie-infectie en niet door het gif van de spin. In sommige gevallen kan er echter wel degelijk sprake zijn van een verergerde reactie op zo’n beet en dan spreekt men van steatodisme, een intense pijn die vanuit de wond uitstraalt en die gepaard gaat met koorts, misselijkheid, hoofdpijn en een sterk gevoel van onbehagen. Deze effecten trekken echter in de meeste gevallen binnen een paar dagen weer weg. Het blijft dus verstandig om voorzichtig met dit zeldzame spinnetje om te gaan en er alert op te zijn waar ze zitten.

Steatoda nobilis wordt in Engeland vaak “noble false widow” of “false widow spider” genoemd. Tevens menen sommige mensen in de witte tekening op zijn rug (weliswaar met zeer veel fantasie) een schedel te herkennen, samen met zijn naam doet dat zijn image natuurlijk weinig goeds.

In Nederland is deze spin naar mijn beste weten (gelukkig?) nog uiterst zeldzaam. Omdat ze oorspronkelijk uit een warmer klimaat komen, zullen ze zich op deze breedtegraad dan ook meestal in of nabij menselijke bebouwing ophouden. Bij mij thuis, buiten in mijn tuin, in een hoekje tegen de schutting heeft zich echter een klein mannetje genesteld. Overdag verstopt hij zich in zijn schuilhoek in een muurspleet en ’s nachts hangt hij ondersteboven in zijn web. Dit web is een onregelmatig bouwsel van verbazend sterke draden en kijkt uit op het zuiden. Zodra er een prooi in vliegt, schiet hij razendsnel tevoorschijn. Op zijn bruine glanzende abdomen heeft hij een enigszins variabele witte tekening (de schedel), die in sommige gevallen tot enkele streepjes is gereduceerd. Langs de rand van het abdomen loopt, zoals bij alle steatoda spinnen, een opvallende crème-witte streep, en zijn poten en kopborststuk zijn roodbruin. Het mannetje is afgezien van zijn grootte makkelijk te herkennen aan zijn verdikte pedipalpen, bij een mannetje zijn deze gezwollen en fungeren ze als paringsorgaan. Met 7 tot 11 mm zijn de mannetjes net iets kleiner dan de wijfjes die maximaal 14 mm groot worden. Ik ben dan ook benieuwd of ik nog ergens een vrouwtje kan ontdekken. 

Lees ook: Steatoda grossa, Grote Steatoda (Steatoda grossa) (2), Koffieboonspin (Steatoda bipunctata) en Prachtkogelspin (Parasteatoda lunata).