Eén van de mooiste autoroutes ter wereld ligt op Corsica. De D81 voert je vanaf Ajaccio via een kronkelige kustroute door het natuurpark de Calanques de Piana naar het Noorden tot Calvi. De weg is smal, kent nagenoeg geen rechte stukken en slingert zich tussen rotsen en ravijnen. Achter elke bocht ligt een nieuw uitzicht op rood granieten rotsformaties die zich in de Middellandse zee storten. De weg zelf is smal, slecht te overzien en tijdens de hoogtijdagen erg druk. Slechts een lage stenen afscheiding scheidt de weg van de leegte en je houdt je hart vast als je een tegenligger ziet. Toch is het één van de mooiste routes die ik ooit heb gereden. Als je niet te hard rijdt en af en toe op een spaarzame uitsparing naast de weg parkeert, kun je de surrealistische omgeving goed in je opnemen.

De rotsen zijn roze tot roestrood en torenen tot wel 300 meter hoogte boven de zee, ze zijn geërodeerd tot grillige en bizarre vormen en fascinerend mooi. Het natuurpark de Calanques de Pinai staan sinds 1983 op de UNESCO Werelderfgoedlijst. De Corsicanen zelf noemen deze formaties overigens Calanches de Piana.

Corsicanen geven afstanden niet aan in kilometers maar in tijd. Gezien de grilligheid van de routes en de beperkte snelheid die je er kunt rijden, kom je vaak niet boven een gemiddelde snelheid van 30 a 40 km/h en zou het doorgeven van hemelsbrede afstand volstrekt zinloos zijn.

Deze foto’s zijn tijdens een bloedhete dag gemaakt vanaf een kleine parkeerplaats naast de weg, hoewel de rode kleur van de rotsen typerend is, vind ik deze toch het sterkst in zwart-wit. Ik zal binnenkort ook nog wat foto’s publiceren die ik vanaf zee heb gemaakt, tijdens zonsondergang lijken de rotsen dan te gloeien.