Een paar weken geleden ben ik edelherten gaan fotograferen in de Oostvaardersplassen. Deze herten zijn genetisch iets anders dan die op de Veluwe en hun bronst valt altijd later in het jaar. Hoewel de Oostvaardersplassen veel meer lijken op de biotoop waar edelherten oorspronkelijk voorkwamen, namelijk open grasland en rivierengebieden, kwam de bronst in dit gebied op mij wat rustiger over. Ik zag hier niet de felle gevechten en het heftige burlen wat ik een aantal weken eerder op de Veluwe wel tegenkwam.

Tijdens de bronst houden de mannetjes elkaar op de hoogte van hun aanwezigheid door te burlen. Ze gooien hun kop in de nek en laten een lange laag schrapende weeklagende boer horen, dat al van verre is te horen. Hoe sterker het mannetje, des te vaker en harder hij burlt. Hiermee maakt hij niet alleen indruk op zijn concurrenten of op de vrouwtjes, maar ook op de vele toeschouwers en fotografen die elk jaar weer naar de Veluwe en Oostvaardersplassen trekken.

Lees ook: Bronstig edelhert (Cervus elaphus).