Dit kleine hobbymesje heb ik eigenlijk als tussendoortje gemaakt. Ik had een kapotte snoeischaar en vond het zonde om goed staal weg te gooien. Nadat ik het geharde schaargedeelte had losgemaakt, heb ik het profiel licht aangepast, het voorste gat iets vergroot en het snijgedeelte bijgewerkt. De snijhoek van een snoeischaar is eenzijdig en erg groot, om er een bruikbaar mesje van te maken heb ik die teruggebracht naar een symmetrische snede van ongeveer 15 graden. Deze snede is licht concaaf en loopt door tot aan de rug van het mes. Het mes is daarna gezwart en op de rug en bij de gaten weer tot blank staal geschuurd. De snede is eerst met wat schuurpapier en daarna met een hele fijne slijpsteen afgewerkt totdat hij scherper was dan een breekmesje. Het resultaat is een klein en licht maar venijnig scherp mes dat toch nog prettig in de hand ligt. Als je hem zo vasthoudt dat de rug van het mesje in je palm valt, je wijsvinger op de rug ligt en je duim op het voorste gat, heb je hem niet alleen stevig vast maar kun je ook uiterst nauwkeurige sneden maken.

Omdat het lemmet op een afgeslagen vuurstenen scherf lijkt en deze ongekend scherp kunnen zijn, heb ik hem Silex genoemd, Silex is Latijn voor vuursteen. Vuurstenen messen zijn bepalend geweest voor de menselijke evolutie en cultuur. Een vuurstenen mes was scherp genoeg om je mee te scheren en bleef ook langer scherp dan staal, het was echter wel veel breekbaarder, waardoor het nu nagenoeg niet meer wordt gebruikt.

Dit kleine hobbymesje is 14cm lang, 4mm dik en weegt slechts 74 gram. Het is zo scherp dat ik het eigenlijk niet zo in een lade wil leggen en er waarschijnlijk dus nog een hoesje voor moet maken.

Klik hier voor meer foto’s van Silex, hier voor meer berichten over messen en hier voor meer foto’s van zelfgemaakte messen.