Als men de cijfermatige gegevens uit de (Hebreeuwse) Bijbel letterlijk neemt, zou de Aarde tussen de 6061 en 5776 jaar oud zijn. Waarbij de hemel en aarde door één enkele scheppingsdaad, die slechts zes dagen duurde, zouden zijn ontstaan. In dat wereldbeeld is geen plaats voor evolutie, laat staan voor wezens die meer dan 470.000.000 jaar geleden leefden. Dieren zoals de ortoceras, een uitgestorven soort zeedieren, die wel wat van een nautilus weghadden. Maar zoals zo vaak worden feiten die niet met iemands wereldbeeld overeenkomen, genegeerd, of zelfs met voeten getreden. Zoals in een kerk in Malmo waar in de luxe marmeren vloer nog de fossielen uit het Midden-Ordovicum zitten. Terwijl de gelovigen met opgeheven hoofd naar de glas-in-lood ramen en de heiligenbeelden opkijken staan ze met hun sloffen letterlijk op het bewijs dat de aarde veel ouder is dan hun leer beweert.

Lees ook: Anoniem en tijd.