Binnen alle bedrijven wordt je tegenwoordig getraind, gecoacht, opgeleid en getemd, tot je uiteindelijk het gedrag vertoont dat zij graag willen zien. En als je dan eindelijk door het hoepeltje kan springen, dan steken ze het aan.

Want, zullen zij zeggen, met trainen ben je nooit klaar. Net zoals een profvoetballer vaker traint dan een amateur moet jij als werknemer naarmate je beter wordt ook steeds meer gaan trainen. En aangezien iedereen binnen eenzelfde bedrijfstak op dezelfde manier getraind wordt gaat iedereen dus steeds meer hetzelfde gedrag vertonen. Tot iedereen linksom door de kooi loopt, op het juiste moment opzit en netjes door de brandende hoepel springt.

Wat is het soms een verademing om met iemand te werken die nog niet is getraind. Iemand die nog geen weloverwegen en bedrijfscorrecte mening heeft, iemand die nog tegen de huisjes durft te trappen en nog niet door het hoepeltje kan springen. Naarmate we allemaal beter gaan voetballen wordt het voetbal er niet beter op. Net zoals een onbeduidende amateur wedstrijd levendiger kan zijn dan een Europacup kan een ongetrainde medewerker voor een verrassender resultaat zorgen dan een doodgetrainde. Door al die trainingen wordt het spel niet leuker, men speelt alleen maar om meer knikkers.