Gister had ik voor het eerst sinds jaren weer een snoepje dat paars smaakte. Vroeger had ik dat veel vaker, een smaak met een bepaalde kleur of een kleur met een bepaalde geur. Ik vraag me af of dat iets is dat ik mezelf afleer. Ik weet dat ik dit soort ervaringen in mijn jeugd veel vaker had.

Synesthesie of vermenging van zintuigen is op zich niets raars, veel mensen hebben het en sommigen kunnen er zelfs verbazingwekkende dingen mee. Zoals Daniel Paul Tammet. Geboren als een hoogbegaafde autist met epilepsie is hij zeer bekwaam in taal en rekenen. Hij is in staat om in één week een taal te leren en spreekt deze daarna alsof het zijn moedertaal was. Tammet is ook erg goed in hoofdrekenen. Hij “ziet” cijfers. Voor hem heeft elk cijfer zijn eigen kleur en vorm en daardoor is hij in staat om het resultaat van zijn berekeningen als een soort van landschap te “zien”. Het getal 289 ervaart hij als buitengewoon lelijk en 333 als heel mooi. Het getal pi, dat hij binnen vijf uur tot op 22.514 decimalen kan opzeggen, beschrijft hij als prachtig.