In mijn schuurdeur zit enkelglas, dat isoleert niet goed, maar zorgt er wel voor dat er, als het vriest, sneller rijp op het raam staat. De eerste ijskristallen vormen zich als neuronen om kleine beschadigingen en vuil op het glas. Naarmate het langer vriest, worden ze groter en breiden ze zich uit. Haardunne lijntjes ijs vormen synapsen tussen de clusters tot de rijp zich als een ijskoud neuraal netwerk over de hele ruit heeft verspreid.

Lees ook: Rijp, Pareidolie in het riet en Zo boven zo beneden.