Dit is een mooi voorbeeld van een film die goed had kunnen zijn maar uiteindelijk toch teleurstelt. Sigourney Weaver speelt een oudere parapsychologe (Margaret Matheson) die samen met de natuurkundige Buckley, gespeeld door Cillian Murphy, onverklaarbare gebeurtenissen onderzoekt. Sigourney Weaver speelt naar mijn inzicht één van haar beter rollen en haar sterke karakter draagt de hele eerste helft van de film. Wetenschappelijk cynisme behoedt beide onderzoekers voor de valkuilen waar licht gelovigen in trappen en keer op keer weten ze schijnbaar paranormale zaken als eenvoudige goocheltrucs te ontmaskeren. Tot een beroemd medium, na een lange mediastilte, aangeeft om nog één maal een optreden te doen. Dit blinde medium, Robert Silver, wordt gespeeld door Robert de Niro. Hoewel hij enkele prachtige rollen op zijn conto heeft staan, behoort deze daar helaas niet bij. Hij blijft teveel zichzelf en voegt met zijn spel niets toe aan het verhaal. Silver heeft Matheson ooit één keer aan haar wetenschappelijke overtuiging laten twijfelen en sindsdien wil zij niets meer met hem te maken hebben. Silver is, vindt zij, te gevaarlijk en moet met rust gelaten worden. De jonge Buckley wil Silver echter dolgraag ontmaskeren en dringt erop aan om hem toch te onderzoeken.

En dan midden in het verhaal, zonder duidelijke reden, gaat Margaret dood, het sterkste karakter in de hele film wordt er om een flinterdun verhaallijntje uitgeschreven. Murphy doet daarna nog steeds zijn best, hij wordt zelfs even bijgestaan door een bloedeloze love-interest, maar zelfs dat kan de film niet meer redden. De hamvraag, of Silver nu wel of niet een oplichter is, houdt de film nog even gaande maar als op het einde om de één of ander onverklaarbare reden Murphy zelf bovennatuurlijke krachten blijkt te hebben valt de film aan gruzelementen. Tijdens de finale gooit Murphy een muntje naar Silver en deze vangt hem in een overvolle theaterzaal in volle vlucht uit de lucht, voor iedereen bevestigend dat hij niet blind is. Daar had de film eigenlijk moeten eindigen. Door toch terug te vallen op de deus ex machina van paranormale krachten vegen ze helaas het enige vraagstuk dat de film boeiend hield van tafel en valt de film door de mand.