In het Engels noemt men deze substantie star jelly, in het Frans: gelée stellaire en in het Duits: sternenrotz. Vrijwel overal waar men deze substantie kent, linkt men het aan sterren. Als sinds de 14^e eeuw zijn er meldingen van stella terrae (aarde ster). Volgens overlevering vielen deze transparante plukken gelei tijdens een meteorietenregen op aarde en zouden kort daarna weer verdampen. Waar de eerste link met deze gelei en sterren vandaan komt, heb ik niet kunnen achterhalen, maar feit blijft dat deze substantie in verschillende landen en talen altijd met sterren wordt geassocieerd. Om die reden is sterrenschot dan ook een betere naam dan heksensnot. Hoewel er nog steeds mensen zijn die denken dat sterrenschot een buitenaardse oorsprong heeft en uit de hemel valt, is er bijna niemand meer die denkt dat het snot is dat door een overvliegende heks is achtergelaten.

In werkelijkheid gaat het in sommige van de gevallen om een plasmodiale slijmzwam, maar in verreweg de meeste gevallen om het opgezwollen ei-omhulsel van een pad of kikker. Als een roofdier een vrouwelijke kikker of pad opeet, krijgt het ook het hydrofiele ei-omhulsel binnen. In de maag van het roofdier zwelt dat op en maakt het roofdier misselijk met als gevolg dat het wordt uitgebraakt. Dit ei-omhulsel zal in een vochtige omgeving verder opzwellen tot de dikke wittige gelei die men soms tussen het gras vindt en sterrenschot noemt. Omdat deze substantie bij een kikker pas op het laatste moment, vanuit speciale klieren, aan de bevruchte eieren wordt toegevoegd bevat sterrenschot in het vroege voorjaar, of late najaar nog geen eitjes en is daardoor minder goed herkenbaar als kikker- of paddendril.