Het is raar maar dit kleine woordje blijk je niet meer te kunnen gebruiken zonder een nederige toelichting of uitleg. Op de vele vragen die men je per dag stelt mag je altijd ja zeggen en geen haan die er naar kraait. Zeg je echter op een beleefde manier nee, dan moet je dat altijd minimaal drie maal doen. Goed, ik begrijp dat men het fijn vindt om iemand aardig te vinden en om aardig gevonden te worden moet je vaak ja zeggen. Maar nee is ook een antwoord.

 

Als je een keer beleefd nee zegt snap ik best dat de vraagsteller even moet omschakelen, hij verwacht ja, krijgt dat niet te horen en moet zijn wereldbeeld even aanpassen. De meeste mensen hebben daar wel wat tijd voor nodig en dus herhalen ze dezelfde vraag op een andere manier want je zult ze wel niet goed begrepen hebben. Als je dan nogmaals nee zegt, nog beleefder en vaak zelfs met een toelichting, gaan ze fronsen. Wat hebben ze nu weer voor een rare snoeshaan voor zich, zei hij nou echt nee? Dus wordt de vraag nogmaals uitgesproken op een langzame en goed gearticuleerde manier, vaak kijken ze er nu ook een beetje boos bij en om hun “verzoek” kracht bij te zetten is dit ook vaak het moment waarop ze hun hoofd naar je toebuigen en hun handen gebruiken. Alsof ze met een slechthorende te doen hebben proberen ze hun vraag als het ware in de lucht uit te beelden. Vanzelfsprekend spiegel je je beleefd aan deze contactgestoorde en praat je op een even langzame en duidelijke manier. Door ook je hoofd naar voren te buigen en je handen te bewegen hoop je de vrager duidelijk te maken dat hij je de eerste keer al goed had verstaan. Dit is dan ook vaak het moment dat de wereld bij de vrager onder zijn voeten uit valt, enigszins gefrustreerd doet hij een stap terug en kijkt je nog eens goed aan. Langzaam begint bij hem het besef te dagen dat je echt niet van plan bent om ja te gaan zeggen. Gelukkig voor hem slaat dan zijn zelfverdedigingmechaniek toe en verzekert hij zichzelf ervan dat niet zijn vraag maar jouw antwoord onbeleefd was. Sterker nog niet alleen jouw antwoord maar je hele houding is onbeleefd, hoe kan hij anders verklaren dat je nee zei. Laten we eerlijk zijn, alleen een arrogant en zeer onbeleefd persoon zou negatief op zijn verzoek kunnen reageren. Het moment om het gesprek te beëindigen is dan ook eindelijk aangebroken. Gebelgd als hij is laat hij nog even weten dat hij je zeer onvriendelijk vindt en draait hij zich op zijn hakken om. Terwijl jij je afvraagt of je de volgende keer misschien beter kan doen alsof je zijn vraag niet had begrepen begin je aan jezelf te twijfelen. Was je nou echt onbeleefd of kon deze vraagsteller er gewoon niet tegen dat je nee zei?