Mijn hele leven raap ik al steentjes op. Ik stop ze meestal in mijn jaszak. Hier pak ik ze regelmatig vast, met mijn hand nog in mijn zak laat ik ze dan tussen mijn vingers rollen. Sommige draag ik maanden bij me voor ik ze vervang door een nieuwe. Al die tijd kan ik ze niet zien, alleen voelen. Maar als ik een nieuw steentje vind en de oude vervang haal ik hem uit mijn zak en zie hem dan weer als voor het eerst. Dat is altijd een bijzonder moment. Als je kunt zien wat je al zolang hebt gevoeld. Je ogen bevestigen wat je hand al wist, kiezels zijn prachtig.

lees ook heksenstenen