Ik kom graag op Schiermonnikoog, het heeft een prachtige landschap en ontelbaar veel vogels. Telkens als ik met de veerboot van Lauwersoog overga, verbaast het me waar al die bezoekers blijven. Het maakt niet uit hoe vol de boot is, een uurtje nadat hij is aangemeerd, zie je vrijwel niemand meer. In het dorpje zelf zitten er natuurlijk altijd wel wat mensen op de terrasjes en buiten het dorp kom je regelmatig een paar fietsers tegen, maar op de één of andere manier voelt het nooit druk. Zelfs als je tijdens de voorjaarsvakantie over het gigantische Westerstrand loopt, kom je amper iemand tegen.

Het Westerstrand is bij eb een enorme lege vlakte en de hele wereld bestaat uit zand en lucht. Als bij vloed het water weer terugkeert, komt dit eerste water niet met de golven vanuit het westen maar stilletjes en onverwachts vanuit het noorden. Nog voordat de golven het zand bedekken, scheurt een brede stroom water het Westerstrand in tweeën. Soms worden mensen die met vloed te ver het strand zijn opgelopen hierdoor verrast en worden ze ingesloten door het water. Meestal komen ze er met een nat pak vanaf, maar af en toe moeten er toch mensen uit zee worden gered.

Lees ook: Het Westerstrand van Schiermonnikoog en Terugtrekkend water.