Je kunt de menselijke urbanisatie al lang als één globaal organisme beschouwen. Niet alleen de huizen in de stad zijn door wegen als bladeren aan een tak met elkaar verbonden maar ook dat kleine hutje op de hei zit met rioolbuizen, elektriciteitskabels en gasleidingen aan de menselijke stam vastgeschroefd. Steeds meer huizen en steden worden fysiek met elkaar verbonden. Het stedelijke organisme groeit gestaag verder. Zelfs schijnbaar verre plaatsen zoals Fortaleza in Brazilië, Shantou in China en Seydisfjordus in IJsland zitten aan onze woningen vast, fysiek verbonden via het internet. De soms tienduizenden kilometers lange optische internetkabels verbinden alle continenten en alle steden met elkaar. Sinds de opkomst van de auto en de trein is er geen enkel ander “vervoersmiddel” geweest dat de stedelijke globalisering zo heeft versneld. Want dat is wel degelijk wat het internet is, een vervoersmiddel, een transportband waarlangs de urbanisatie met een rap tempo in de vorm van informatie en kennis naar elk blad aan de menselijke stam wordt vervoerd. Bewoners uit grote steden geven al aan niet meer zonder internet te kunnen. De auto kunnen ze laten staan, maar internet kunnen ze niet missen. Deze sapstroom wordt meer en meer een primaire levensbehoefte.

Klik hier voor een interactieve kaart van de onderzeese internetkabels.