Als mens beschermen we ons zelf vaak door ons voor te houden dat verschrikkelijke dingen alleen anderen overkomen. Maar uiteindelijk krijgt elke hypochonder en elke pessimist eens gelijk, niemand wordt gespaard.

Leed van anderen voel je het sterkst als ze je na staan of als hun situatie op die van jou lijkt. Dat is de reden dat men vaak meer meeleeft met de buurvrouw die haar kat kwijt is dan met dat volk dat aan de andere kant van de wereld wordt uitgemoord. Leed is als vuur, hoe dichter bij, hoe meer je de hitte voelt.

Men zegt wel eens dat iemand niet zo maar dood gaat, maar toch is een vriend van mij ooit zo overleden. Op vakantie ging hij, zonder aanwijsbare reden, dood. Hij was samen met zijn zwangere vriendin voor het laatst met zijn tweeën en voor het eerst een beetje met zijn drieën een weekje gaan kamperen. Het ondenkbare gebeurde.

Afgelopen week ging een collega van mij samen met zijn vrouw en achtjarige zoontje een weekje naar Turkije. Ze kwamen met zijn tweeën terug. Hun zoontje was van een balkon gevallen en kwam op zijn hoofd terecht, dood.

Binnenkort ga ik met mijn partner en mijn negenjarige zoontje op vakantie, en net als mijn collega en vriend vertel ik mezelf dat verschrikkelijke dingen alleen anderen overkomen.