Hoewel deze paddenstoel volgens veel literatuur redelijk algemeen is, heb ik hem pas één keer gevonden. Nota bene op nog geen tien meter van de plaats waar ik mijn auto bij het bos had geparkeerd.

De gekraagde aardster begint als twee in elkaar liggende bollen. Als hij zich ontwikkelt, groeit hij uit het substraat omhoog en laat de buitenste bol langzaam los. Deze breekt open en vouwt zich in meerdere parten als een openvouwende ster naar buiten, waardoor de eigenlijke stuifbol vrij komt. Omdat er aan de onderkant van de stuifbol regelmatig, maar zeer zeker niet altijd, een rand van de buitenste laag blijft kleven, en daar dan als een klein kraagje omheen ligt, wordt hij gekraagde aardster genoemd. Terwijl de ster zich steeds verder binnenste buiten keert en daarmee de hele paddenstoel vanuit het substraat omhoogduwt, verdroogt de stuifbol. Als de paddenstoel rijp is kunnen de sporen via de kleine zuilvormige mondopening worden verspreid. Een klein tikje tegen de droge dunwandige bol zorgt er voor dat er miljoenen sporen de lucht in worden geblazen. De gekraagde aardster heeft een lichtere ring om de mondopening liggen, waaraan hij vaker makkelijker gedetermineerd kan worden dan aan zijn zogenaamde kraag.

De gekraagde aardster is in Nederland de meest voorkomende aardster, je komt hem volgens de literatuur tussen augustus en oktober het vaakst in de duinen tegen, maar ook wel in parken, tuinen of het bos. Deze exemplaren waren dus relatief laat. Omdat ze tussen lage begroeiing met veel losse bladeren groeiden, hadden ze veel profijt van hun vormstrategie. Dankzij de openklappende ster konden ze zich tussen de andere planten ophoogduwen en kwamen hun stuifbollen hoog genoeg om hun sporen goed te laten verspreiden.

Deze paddenstoelen groeien veelal in steeds groter wordende heksenkringen en komen vaak ieder jaar op dezelfde plaats terug. Als ik eraan denk, ga ik volgend jaar wat eerder kijken om misschien ook wat foto’s van een vroeger stadium te maken.

Klik hier voor meer berichten over paddenstoelen.