Soms gaat je fantasie met je aan de loop en kan een leeg gebouw veranderen in een slachthuis. Een vieze badjas of een vlek op de vloer worden sinister en voor je het weet zie je overal sporen van geweld of dood. Zeker in een leeg ziekenhuis waar veel mensen hebben geleden en zijn gestorven. Als je dan ineens ook nog dingen gaat horen wordt het een beetje naar.

In de Sint Lucaskliniek hoorden we gepiep, niet regelmatig en steeds van een andere kant. Soms zachtjes vanaf een andere verdieping en soms hard vanuit een ruimte waar we net weg waren. Omdat we wisten dat er vaak andere mensen kwamen en we die soms ook hoorden lopen werkte dat een beetje op mijn gemoed. Het bleek uiteindelijk van de rookmelders te komen, de batterijtjes begonnen leeg te raken.

Toch vind ik nog steeds dat die vlek op de vloer verdacht veel lijkt op iemand die zijn laatste adem uitblaast!