Misschien wel het beroemdste beeld op de Genuaanse begraafplaats Cimitero monumentale di Staglieno is de engel van Monteverde. Deze engel werd in 1882 door Giulio Monteverde voor het familiegraf van Francesco Oneta, een rijke bankier, gemaakt.

Deze sensuele engel leunt zacht op de marmeren steen waar de Oneta familienamen in zijn gegrafeerd en kijkt bedachtzaam voor zich uit. Ze heeft een arm voor haar borsten gekruist en een hand op een lange trompet, alsof ze klaar staat om de Dag des Oordeels aan te kondigen. Haar lange vleugels omlijsten haar lichaam en benadrukken haar vormen. Haar kleed is om haar onderbenen gedraaid en valt over haar voeten heen, waardoor het lijkt alsof ze niet gemaakt is om te lopen en amper contact heeft met de grond. Ze hangt enigszins achterover, met haar buik vooruit en haar kin omlaag. Omdat ze met gebogen hoofd naar voren tuurt, krijgt haar blik iets bedachtzaams. Monteverde heeft het reliëf waarmee hij haar oogleden, iris en pupil aangeeft, diep ingekerfd. Hierdoor valt haar blik meteen op, ook al kijken deze ogen in het ronde gezichtje met de licht geopende mond in de verte, overal dwars doorheen.

De lichte contrapost, welving van haar buik, navel en borsten en de prachtig gebeeldhouwde zachtheid van haar armen geeft het beeld een onmiskenbare sensualiteit. Deze engel is geen immateriële boodschapper van God en begeleidt je niet naar het Paradijs. Ze is eerder een afstandelijke getuige die het ogenschijnlijke zinloze leven en sterven van mensen bedachtzaam gade slaat.

De voor die tijd gewaagde sensualiteit van dit beeld riep veel tegenstrijdige reacties op, maar is nu juist de reden waarom dit beeld zo wordt gewaardeerd. Het is Monteverdes beroemdste beeld geworden en staat bekend als de Angelo della Resurrezione en één van de mooiste engelen die ooit is gebeeldhouwd.

Lees ook: Cimitero Monumentale di Stagliono in Genua, Het graf van Pienovi en Wimpers van steen (Tomba Piaggio).