Het beroemde boekje met aaibare kaft van Rudy Kousbroek staat ook bij mij in de kast. Dankzij dit boekje is iedereen bekend met de term “aaibaarheidsfactor”, de mate waarin wij dieren aardig vinden. In dit fraaie boekje deelt hij de dieren op in categorieën. Natuurlijk staat de kat het hoogst aangeschreven, hoe kan het ook anders, de vissen staan vrijwel onderaan maar de echte bodem is bestemd voor de oesters, kwallen en begrijpelijk de sidderalen. Deze aaibaarheidsfactor zou ook verklaren waarom protesten tegen proefdieren zoals apen en konijnen zo fel zijn en die tegen insecten of vissen zo schaars. Waar het volgens mij vooral veel mee te maken heeft is echter ons vermogen om ons in dieren in te leven. We zijn al snel geneigd om menselijke gedachten en eigenschappen aan niet menselijke wezens toe te kennen (antropomorfiseren). En laten we eerlijk zijn dat gaat heel wat makkelijker bij een dier met twee ogen, vier poten en haar dan bij een dier met acht ogen, acht poten en geen haar (spinnen hebben het zwaar).

Vroeger hoorde je al dat mensen die van vissen houden koel en intelligent zijn, een beleefde manier om te zeggen dat ze hard op weg zijn sociopaat te worden. Mensen met katten, hamsters en konijnen daarentegen zijn vriendelijk, empatisch en houden van gezelligheid en knuffelen. Nu hou ik toevallig van spinnen en kevers, en niet alleen omdat ik allergisch ben voor kattenharen. Gelukkig sta ik niet alleen in deze liefde. Ter verdediging kan ik aanvoeren dat ook Darwin hevig in kevers was geïnteresseerd en waarschijnlijk zelfs God in zijn almachtige grootsheid er terecht toe heeft besloten om van de kevers de grootste en succesvolste dierengroep te maken. Ondanks alle beroemdheden die mijn voorliefde delen en deelden bleef het toch moeilijk om mensen er van te overtuigen dat ik geen potentiële bijlmoordenaar ben. Maar nu ben ik eruit. Het is niet dat mensen die van hamsters en cavia’s houden zo empatisch en gevoelig zijn, in tegendeel. Zij zijn het minst gevoelig! Het is juist dat kleine onbegrepen groepje mensen, waar ik een bevoorrecht onderdeel van ben, dat de grootst mogelijke empathie en gevoeligheid aan de dag legt. Laten we eerlijk zijn, alleen iemand met een enorm inlevingsvermogen is toch in staat om zoveel emotie op te brengen voor spinnen en kevers? Om die reden wil ik graag de zweepschorpioen boven aan mijn eigen lijstje met aaibare dieren zetten, is ie niet prachtig?