Sommige dingen laten zich moeilijk in woorden schetsen, die zou je eigenlijk moeten filmen. Een tijd geleden was ik in een bushokje gaan schuilen. Het regende en de lucht was asgrauw. Naast het hokje stonden een paar kale bomen. Er kwam weinig verkeer langs en het werd langzaam lichter. Het leek alsof de lucht zich tot dunne takjes condenseerde en dat de hemel langzaam, als inktdruppels in een glas water, leeg liep. Steeds meer donkere lijnen voegden zich bij elkaar en vormden uiteindelijk een donkere stam die zich in de grond goot en daar langzaam als water weer uitvloeide. Als het regent, groeien bomen naar beneden.
Geen reacties
Reageer: