Jean Henri Gaston Giraud is één van de bekendste en meest gewaardeerde striptekenaars uit Frankrijk. Bekend onder zijn eigen naam als tekenaar van oa. Blueberry is hij beroemder als Moebius. Hieronder heeft hij psychedelische, science fiction, en maatschappij kritische strips als De Incal, Arzach en de Hermetische Garage uitgebracht. Zijn stijl varieert van een extreem realisme tot een dromerig absurdisme. De lijst met uitgegeven strips, illustraties en prijzen is ellenlang en hij heeft veel andere tekenaars en designers weten te inspireren. Geroemd vanwege zijn uitzinnige decors en vormgeving wordt hij vaak gevraagd als art-director en vormgever voor films. Zo werkte hij oa. mee aan Alien, Tron, Willow en The Fifth Element. Hij is tevens goed met Hayao Miyazaki (de beroemde Japanse animator) bevriend, ze hebben samen een dubbeltentoonstelling in Parijs gehad. Giraud heeft zijn dochter Nausicaä zelfs naar de gelijknamige film van Miyazaki vernoemd.

Het wat minder bekende ‘40 days dans le desert B’ is misschien wel zijn mooiste werk. Dit kleine oblong boekje uit 1999 is door Stardom uitgegeven op hetzelfde formaat als het oorspronkelijke schetsboekje. Het bevat 70 (en dus niet 40) zwart wit illustraties en geen tekst. Deze illustratie zijn in één keer in inkt getekend, uit de vrije hand en zonder potlood ondertekening. Moebius zijn tekeningen zijn niet alleen origineel maar ook buitengewoon mooi. Hij is een meester in het gebruik van vorm en compositie en al zijn tekeningen zijn vol ruimte en beweging. Zijn lijngebruik is helder en vrij. Op meesterlijke wijze wisselt hij tussen een transparante open tekenstijl, waarmee hij in slechts enkele lijnen een realistische ruimte neerzet, en een welhaast maniakale detaillering waarbij alles elkaar lijkt te verdringen.

Het boekje is meer een verzameling tekeningen dan een conventionele strip. Hoewel er een duidelijke lijn in lijkt te zitten wordt toch niet duidelijk waar het over gaat. De pagina’s wisselen tussen nachtmerrieachtige en poëtische scènes vol met thema’s als hergeboorte en transformatie. Ik hoef niet te weten waar het allemaal over gaat, het is voldoende om me te laten verrassen door de rijke landschappen en vreemde gebeurtenissen. Bij elke pagina die je omslaat, stop je, je vraagt je af waar je naar kijkt. Alles is verstild, het is alsof je kijkt naar een frame uit een film.