Op de basaltblokken van de pier van Hoek van Holland zie je in de wintermaanden vaak paarse strandlopers. Deze wintergast lijkt wel wat op steenlopertjes maar onderscheidt zich door de oranje snavelbasis van zijn langere, iets naar beneden gebogen, snavel en aan zijn donkere bruingrijze (paarse) verenkleed.

De aantallen aan onze kusten nemen gestaag af, aangezien deze strandlopers steeds noordelijker overwinteren. Ze hebben een sterke voorkeur voor stenen ondergrond en ze mijden het strand. Bij pieren zie je ze in groepjes vaak in de spatzone over de begroeide zijkanten scharrelen. Ze zoeken daar naar slakjes, insecten, kreeftjes, wormen en algen. Ze houden er echter niet van om nat te worden en zijn steeds alert op brekende en overslaande golven. Als het water te hoog komt, vliegen ze snel op om daarna gelijk weer te landen.

Af en toe vliegen ze massaal op en scheren dan een aantal rondjes vlak over het water voor ze verderop weer neerstrijken. Tijdens zo’n vlucht vallen hun donkere verenkleed en de witte vleugel- en staartstrepen goed op. Paarse strandlopers zijn niet erg schuw en je kunt ze vrij makkelijk benaderen, op pieren zie je ze vaak in het gezelschap van steenlopertjes.

Lees ook: Steenloper (Arenaria interpres) en Drieteenstrandloper (Calidris alba).