Ik kom graag aan zee, het voelt altijd als thuiskomen. Je kunt nergens zo lekker uitwaaien als op het strand. Het liefst zou ik de wind dwars door me heen laten blazen. Mijn mond in en mijn oren weer uit, alles even doorluchten. Het was koud en grauw, er stond een harde wind en er jaagden schuimvlokken over het strand. Meeuwen verzamelden zich op de plaatsen waar meshelften aanspoelden en deden zich daar te goed aan de schelpen. Veel zilvermeeuwen hadden nog hun jeugdveren. Het geluid van meeuwen en golven die zich van het strand terugtrekken geven me altijd het gevoel dat ik iets verloren, iets vergeten ben. De hele middag heb ik met mijn camera achter de meeuwen aan gerend. Aan het eind van de dag was ik tot op mijn ondergoed nat en had ik honderden foto’s gemaakt.