Afgelopen week ben ik aangevallen door Nederlands bekendste weidevogel. We waren een weekje naar Schiermonnikoog om uit te waaien en ik heb er flink gefotografeerd. Toen ik een weiland overstak werd ik door een paartje kieviten  belaagd. Ondanks dat deze vogeltjes amper 3 ons wegen, waren ze behoorlijk intimiderend. Luid roepend vlogen ze om beurten op me af, om pas vlak voor mijn hoofd weg te zwenken. Hun vierkante vleugels klapperden me hierbij om de oren.

Omdat ze alleen aanvallen als je te dicht in de buurt van hun nest of jongen komt, ben ik plat op mijn buik gaan liggen. Na een minuut of tien, waarin ik onbeweeglijk met mijn camera voor me had gelegen, hield het waarschuwend roepen op en bewoog er op een paar meter afstand een verdroogd graspolletje. Toen dat zich voorzichtig op twee lange roze poten oprichtte, zag ik dat dit het jong was dat ze beschermden. Dit kuiken keek even wat beduusd om zich heen, liep een stukje recht op mijn camera af en schoot daarna in een smalle greppel weg, waarna ik hem uit het oog verloor.

Kievit kuikens hebben een zachte, lichtbruin met zwart gestreepte pyjama aan en twee bovenmatig grote poten. Ze lijken nog het meest op een pluche AT-AT walker. De ouders zijn heel fel in het beschermen van deze kuikens en ze jagen alles en iedereen die ze als potentiele bedreiging zien, weg. Om die reden zijn er veel andere weidevogels die graag in de buurt van kieviten broeden.

Hoewel een kievit van afstand saai zwart-wit lijkt, iriseren  de veren van zijn rug en de bovenkant van zijn vleugels  ’s zomers met een mooie donkergroene en paarse gloed. Helaas neemt het aantal kieviten in ons land gestaag af en dreigt deze bekende vogel langzaam uit ons landschap te verdwijnen.