Dieren met een uitwendig skelet moeten regelmatig vervellen om te kunnen groeien. Zo ook een spin. Het carapax (de rugzijde van het kopborststuk) laat aan de voorzijde los en valt dan geleidelijk weg. Hierna splijt het abdomen aan beide zijden. Tenslotte worden de poten en extremiteiten uit de oude huid getrokken. Dat kost nog al wat tijd en er komen flink wat hydraulische manoeuvres bij kijken. Een pas vervelde spin is bleek en het duurt even voor dat de nieuwe huid (cuticula) hard en op kleur is. Tijdens dit hardingsproces worden de poten regelmatig gebogen en gestrekt om de gewrichten op te warmen omdat die anders zouden verstijven. De afgeworpen huiden (exuvia) zijn vaak te vinden en veel mensen houden ze voor dode spinnen.