Vroeger had je een televisieserie over een nonnetje dat kon vliegen. Ze steeg op, vloog  enkele rondjes over het klooster en kwam na een laatste scheervlucht met  een mooie twee punts landing weer op de grond. Belachelijk verhaal zou je denken. Maar toch was dit nonnetje niet de eerste gelovige die kon vliegen. De geschiedenis van de kerk staat vol met heiligen die niet stevig met hun voeten op de grond konden blijven staan. Sommige maakten het daarbij wel erg bont. Zoals Jozef van Copertina (1603-1663), deze 17e-eeuwse Franciscaan stond in zijn tijd bekend als “de vliegende monnik”. De verstandelijk gehandicapte frater ging bij het minste of geringste al omhoog. Soms bleef hij wel een half uur in de lucht hangen. Zijn navigatievermogens lieten echter te wensen over en hij kreeg van zijn overste dan ook een vliegverbod opgelegd. De andere broeders waren het zat om de stuurloze Jozef uit de boomtoppen te plukken. Hij is later bekend geworden als de schutspatroon van luchtreizigers en piloten en iets minder als die van slecht presterende leerlingen en verstandelijk gehandicapten.