Het is altijd weer interessant om te zien hoeveel waarde wij aan het geschreven woord hechten. Als iets in de krant staat of wetenschappelijk is bewezen, worden de meest voor de hand liggende woorden spontaan gospel. Ongeacht hoe open de deur ook stond, hij wordt nog altijd harder ingetrapt door wetenschappelijk bewijs dan door persoonlijke ervaring.

Recent onderzoek leert dat een werknemer met zijn stijl van leidinggeven het gevoel van welbehagen van zijn personeel bepaalt, een echte “eye-opener”. In dezelfde trant kan ik nu al voorspellen dat de manier van lesgeven bepalend is voor het gevoel van veiligheid bij leerlingen, de stijl van opvoeden bepalend voor het gevoel van eigenwaarde van een kind en de manier van vrijen bepalend voor het verkrijgen van een orgasme.

Maar goed, toch heeft dit soort “open deur onderzoek” wel degelijk zin. De behoefte aan individueel welbevinden ligt aan de basis van ons vermogen om te willen en kunnen veranderen. Een feit waar leidinggevenden, docenten, ouders en partners zich nooit genoeg bewust van kunnen zijn.

Laten we nu maar hopen dat het niet alleen maar werknemers zijn die dergelijke krantenberichtjes lezen.