Deze schelp behoort tot de Xenophotidae, de kruierslakken. Deze unieke slakken gebruiken hun voet om stukjes steen, koraal of schelp aan hun huisje te hechten. Over het algemeen wordt aangenomen dat ze dit doen om zichzelf te camoufleren of te voorkomen dat de schelp wegzinkt in het zand. Stellaria is, omdat hij meestal geen aanhangsels heeft, eigenlijk een uitzondering binnen dit geslacht, maar volledig gave exemplaren zijn toch zeldzaam. Deze schelp komt bij Puger uit Oost-Java vandaan. De stekels aan de rand van de windingen liggen steevast in de onderliggende winding gedrukt.

Deze slakken leven op zandbodems voor de kust en hebben een dun hoornachtig operculum. Het huisje is dunschalig en de stekels zijn hol. Ze worden ongeveer 8,5 cm groot. In 1705 kwam de eerste schelp van deze soort in Europa terecht en sindsdien gold hij als een grote zeldzaamheid. Na de tweede wereldoorlog werden er door Filipijnse diepzeevissers middels trawlers meerdere schelpen gevonden en momenteel zijn ze vrij makkelijk te krijgen. Ondanks dat deze schelp wel wat lijkt op Guildfordia triumphans, een tulbandslak, zijn ze toch niet verwant.