Voor mijn negende mes ben ik teruggegaan naar een mes met een angel (hidden tang), een ontwerp dat ik ook voor mijn eerste mes had gebruikt. Tevens wilde ik een lichte recurve en wat nieuw heftmateriaal uitproberen. Het is uiteindelijk een fors mes geworden met een zwart linnen-micarta handvat en een enkele quillon (vingerbescherming).

Het mes is uit Bohler N690 staal geslepen, net als mijn zevende mes. Het heeft geen echte ricasso en het lemmet loopt in een zachte curve door naar de krop (guard). Hierdoor is het staal vlak voor de guard, net als bij een traditionele ricasso, op volle dikte, maar heb je geen harde overgangslijnen en neemt de dikte vanaf de choil geleidelijk toe. De guard is van koolstofstaal en heeft een quillon die de hand tegen vooruitschuiven beschermt. Tussen de guard en het lemmet zit een dunne hals (habaki) van geel messing. Achter de guard zit een zwarte spacer en een tweede stuk messing, het handvat zelf is van zwart linnen-micarta. De punt van het mes is wat hoger en heeft een valse snede (vin), waardoor de punt dikker en steviger is. Deze verhoging loopt van de rug in een curve terug naar het handvat, zodat je je duim comfortabel op de rug van het lemmet kunt leggen. Het handvat is behalve met epoxy ook met een messing borgpin aan de angel bevestigd.

Dit is mijn meest ergonomisch gevormde handvat, tot nu toe. Linnen-micarta is een geweldig materiaal om te vormen, het is duurzaam, biedt een goede grip en heeft een fraaie tekening die op houtnerf lijkt. Het hele mes is 35 cm lang. De snede is 20,5 cm lang, de rug 7 mm dik en het mes weegt 525 gram.

Ik had mezelf beloofd dat ik door het maken van 10 messen naar een redelijk kwaliteitsniveau kon komen. Mijn negende mes is af, dus ik moet nu gaan nadenken over een tiende mes, waarin alles wat ik van de vorige messen heb geleerd, wordt benut.