In elk los blaasje van deze vuistgrote eiercapsule zaten honderden eitjes van de wulk, één van Nederlands grootste huisjesslakken. Ondanks de vele duizenden eitjes die er in één zo’n kluwen zaten, zullen er slechts enkele tientallen zijn uitgekomen. De jonge larven leven eerst nog een tijdje in de capsule tot ze wat groter zijn en een ca 3mm groot huisje hebben. In de tussentijd eten ze de niet uitgekomen eitjes. Oorspronkelijk zaten deze wulken-eiercapsules vast aan rotsen of planten, maar na verloop van tijd raken ze los en worden ze over grote afstanden door de golven meegevoerd. Na een storm spoelen ze vaak op onze stranden aan. Vroeger werden ze door vissers verzameld en nadat ze waren gedroogd, gebruikt om de handen mee af te vegen.