Onze nationale vis is niet vers. Verre van, onze verse haring is voorverteerd. Willem Beukelszoon uit Biervliet heeft met zijn haringkaken geen manier gevonden om de haring beter te bewaren, hij heeft een manier ontdekt waardoor de haring min of meer gecontroleerd kan verrotten. Als je haring wilt bewaren dan doe je dat met zout, alleen liefst niet met te veel zout want rauwe vis is slecht verteerbaar. Door hem halfslachtig in zout te conserveren kan de vis alvast wat rotten. Bij het haringkaken worden de spijsverteringsklieren stukgesneden, zodat de verteringssappen van de alvleesklier vrij komen en de haring zijn geheel eigen aroma en smaak ontwikkelt. Deze alvleesklier is groot genoeg om met zijn enzymen de haring te laten “rijpen”. Daarna wordt hij eerst nog even goed ingevroren want bij de meeste haring komt haringworm voor. Een bijzonder venijnig beestje dat bij mensen maag- en darmwand beschadigingen kan veroorzaken. Dan wordt deze halfverrotte, ingevroren vis ontdooid en als verse haring aangeboden.

Onze verse haring is niet vers, hij is door zijn eigen darmsappen voorverteerd. Vind je het gek dat de meeste mensen deze “rijpe” smaak met rauwe uitjes proberen te verdoezelen.

lees ook: vers vlees