De afgebroken hyacinthknoppen die ik enkele dagen geleden had gefotografeerd hebben alsnog de kleur van de volgroeide bloem gekregen. Blijkbaar is dit een effect dat niet door de sapstroom van de plant wordt aangestuurd maar dat zelfstandig binnen de bloemknop plaatsvindt. Ze zijn van zacht groenblauw naar diep blauwpaars verkleurd.

Het is vaak lastig om een specifieke kleur te benoemen. Tussen blauw en rood liggen achtereenvolgend indigo, violet, paars en karmozijn. Hyacinten worden vaak als paars omschreven maar feitelijk zijn ze aanzienlijk blauwer, meer violet. Violet is minder intens en minder helder dan paars. Het is een echte, spectrale kleur die door Isaac Newton in 1672 is geïdentificeerd. Paars daarentegen is een mengkleur, en heeft geen eigen golflengte. Dit verschil tussen paars en violet wordt het duidelijkst als de kleuren onder fel licht worden bekeken. Spectrale kleuren lijken dankzij een psychofysisch effect dan blauwer of geler. Violet lijkt, omdat het dichter bij het blauwe spectrum ligt, dan ineens een stuk blauwer. Paars als mengkleur daarentegen lijkt onder fel licht niet van tint te veranderen. Dit ogenschijnlijk veranderen van kleur noemt men de Bezold-Brücke verschuiving.

Het woord violet stamt af van “violette”, het Franse woord voor het blauwpaarse viooltje. Dit woord zelf is weer ontleent aan het Latijnse “viola” voor dezelfde bloem.

Lees ook: Isabellawit en Rood of Blauw.