tweede eigen mes 5-2015-Na het maken van mijn eerste mes was ik zo enthousiast dat ik vrijwel gelijk aan een tweede ben begonnen. Het moest echter wel heel anders worden. Ik wilde een mes dat zowel eenvoudig als stijlvol was en voor veel verschillende doeleinden kon worden gebruikt. Daarnaast moest het wat uitdagender zijn om te maken dan mijn eerste mes. Om die reden heb ik voor een “fulltang” constructie gekozen, waarbij het lemmet tot in het gehele handvat doorloopt. Hierdoor wordt het mes niet alleen steviger maar kon ik er ook bolsters op plaatsen. Om gewicht te winnen heb ik het ijzer in het handvat naar achteren taps toe laten lopen. Dat maakte dat het plaatsen van de bolsters echter wel wat lastig. Je kunt de gaten voor de bolsterpinnen dan, vanwege de schuine hoek waarin de bolsters t.o.v. de centrale as van het mes liggen, niet gewoon haaks op het oppervlak boren. Daarnaast is het lastig om de oppervlakken van het mes en de bolsters met vijl en schuurpapier dusdanig vlak te krijgen dat ze zonder zichtbare naad op elkaar aansluiten. Zowel het mes als de bolsters zijn van D2, helaas kon ik geen pennen van dit staal vinden waardoor de bolsterpinnen, hoewel ze goed in de bolsters aansluiten, iets van kleur verschillen. Omdat de achterkanten van de bolsters onder een 45 graden hoek zijn geslepen klemmen deze de handvatschalen vast. Dankzij de lanyard pin achter in het mes kunnen deze schalen geen kant meer op. Bot is volgens velen een minderwaardig materiaal voor handvaten maar ik vind het zelf erg geschikt. Het is makkelijk te bewerken, heeft een mooie kleur en structuur en zorg bovenal onder vrijwel alle omstandigheden voor een goede grip. Dankzij het iets poreuze karakter van dit materiaal biedt het ook met bezweten handen nog goed houvast. Het kleeft zich a.h.w. aan je palm. Om esthetische redenen  en ook om iets speelruimte bij het plaatsen van de handgrepen te hebben, heeft het mes aan alle raakvlakken tussen het staal en bot een zwarte liner.

 

tweede zelfgemaakte mes 5-2015 2512Dankzij de lange buik van het mes is hij makkelijk te slijpen en zowel voor zwaarder als verfijnder werk geschikt. De onderste lijn van het handvat loopt denkbeeldig door in die van het snijvlak. De grote kromme waar de voorste vingers invallen, herhaalt zich in de choil en geeft tegenwicht aan de kromme lijn van de bolsters. De buik en rug van het handvat zijn iets schuin weggeslepen waardoor de scherpe hoek tussen de bolsters en het bot ook van de zijkant van het mes te zien zijn. De sik vlak voor de choil zorgt ervoor dat de vingers niet naar voren kunnen schuiven en geeft bescherming aan de hand.

 

Het staal van het handvat loopt naar achteren niet alleen taps toe maar is daar ook uitgeboord. Hierdoor blijft het gewicht onder controle en houdt het mes zijn balans. Het staal is met een vijl in vorm gemaakt en met schuurpapier afgewerkt. Dit is weliswaar erg bewerkelijke maar ook heel bevredigend. Het mes is 25 cm lang, 6mm dik en 4 cm breed. Het weegt 330 gram en het evenwicht ligt op het midden van de bolsters.

 

Lees ook: Zelfgemaakt mes en Schede voor zelfgemaakt mes.