Er wordt gezegd dat reizen de geest verruimd maar wordt je er ook wijzer van? Dat nieuwe ervaringen voor een fris perspectief kunnen zorgen is bekend. Maar of je ook iets van die ervaringen leert is volgens mij meer afhankelijk van de persoon dan van de ervaring zelf. Er bestaat een oude Hindi legende waarin twee broers een wedstrijd aangaan. De één vertrekt op wereldreis en de ander blijft thuis om te lezen. Na afloop bleek dat de broer die zijn tijd in de bibliotheek had doorgebracht wijzer was dan degene die was gaan reizen. Maar als je dan van reizen niet wijzer wordt en de reis vaak minder bevredigend is dan de anticipatie wat is dan het nut van al dat verkas?

In Graham Greene’s “travels with my aunt” vind je een leuke toepassing. In dit boek wordt verteld over een man die zich realiseert dat, als je elke dag ergens anders doorbrengt en elke nacht ergens anders slaapt, je de tijd kunt vertragen. Uit eigen ervaring weet ik dat drie dagen met de tent trekken even lang duurt als drie weken thuis. In het boekje bouwt iemand een huis met 365 kamers, elke dag en nacht brengt hij in een andere kamer door. Door elke dag in een andere omgeving door te brengen hoopte hij de tijd zo te vertragen dat hij nooit zou sterven. Van reizen wordt je dan misschien niet wijzer, het is misschien niet altijd wat je ervan verwacht maar je leven duurt er wel langer door.