Het gebeurt regelmatig dat iemand die droomt de geluiden die hij tijdens zijn slaap hoort in zijn droom verwerkt. De droomslaap wordt onderverdeeld in de fasische REM-slaap en de tonische REM-slaap. Tijdens de tonische REM-slaap zijn dromen minder intens en wordt men van geluiden van buitenaf wakker. Tijdens de vaak veel korter durende fasische REM-slaap wordt men niet wakker van een geluid van buitenaf maar verwerkt men dit geluid in de gebeurtenissen van de droom. Tijdens de fasische REM-slaap ervaart men de heftigste emoties en de helderste beelden, de hersenactiviteit is tijdens deze REM-slaap dan ook het grootst. Hoewel de gehele cortex (het buitenste deel van de hersenen) dan actief is geldt dat vreemd genoeg niet voor de dorsolaterale prefrontale cortex, het gebied net achter ons voorhoofd. Dit gebied beheert ons korte termijn geheugen. Het zorgt ervoor dat we handelingen in de juiste volgorde kunnen plaatsen en dat we onze gedachten kunnen coördineren.

 

Het vreemde van de fasische REM-slaap is niet alleen dat wij geluiden van buitenaf in onze droom kunnen verwerken maar vooral ook dat wij dat in een blijkbaar logisch en chronologisch verband kunnen. Als je een dromer, net na het laten horen van een hard geluid, wakker maakt, herinnert de dromer zich een duidelijke volgorde van gebeurtenissen waarin dat geluid zijn logische plaats heeft. Maar aangezien wij al dromend niet weten wanneer en welk geluid we te horen krijgen, zouden we ook geen aanleiding voor dit geluid moeten kunnen dromen. Toch zijn we al dromend in staat om geluiden op een logische en chronologische manier in onze droom te verwerken. Dit zou betekenen dat we de reactie nog voor de actie kunnen waarnemen en we dus feitelijk achterwaarts door de tijd reizen. Het zou ook kunnen dat we tijdens deze droom de reactie automatisch van een actie voorzien en de gebeurtenissen daarna weer omdraaien. Onze minder actieve dorsolaterale prefrontale cortex zou er dan voor kunnen zorgen dat we deze omkering van het tijdsverloop niet als dusdanig ervaren.

 

Het feit blijft echter dat we tijdens deze REM-slaap in staat zijn om de “gewone” volgorde van actie en reactie om te keren en we dus feitelijk het natuurlijke tijdsverloop wijzigen. We zien een gebeurtenis voordat deze heeft plaatsgevonden en bewegen dus tijdens onze droom terug in de tijd. Tijdens onze slaap zijn wij allemaal tijdreizigers.

 

Lees ook: Nachtmerrie