Thrombolieten zijn, net als stromatolieten, microbiologische afzettingsgesteentes in de vorm van zuilen en heuveltjes. Ze ontstaan meestal in laag water door micro-organismen zoals cyanobacteriën (blauw-groene algen), die sediment vasthouden en in een dunne biofilmlaag vastcementeren. Deze gesteentes groeien daarna op een zelfde manier aan als koraalriffen. Op elke laag wordt een nieuwe laag afgezet waardoor de structuur groeit. Ze behoren tot de aller-oudste fossielen en kwamen al 3,5 miljard jaar geleden in het Precambrium voor. Stromatolieten hebben meetal een gelaagde structuur en Thrombolieten een meer samengeklonterde samenstelling. Tegenwoordig vindt men ze nog maar op enkele plaatsen. Het woord Stromatoliet komt van het Griekse strōma (matras, deken) en lithos (steen).

Stromatolieten en Thrombolieten zijn niet de enige bijproducten van cyanobacteriën, ze zijn ook verantwoordelijk voor de grote gebande ijzerformaties op aarde. Water, waar grote lagen cyanobacteriën in voorkwamen, werd door de vrijkomende zuurstof van ijzer gezuiverd. Het vrijkomende koolzuur resulteerde in de neerslag van kalk. Op deze manier zijn in het Precambrium enorme hoeveelheden kalksteen ontstaan. De cyanobacteriën hebben zo onze oceanen van ijzer gezuiverd. Tot ongeveer 1500 miljoen jaar geleden het ijzer op was en het afzetten van ijzererts-formaties stopte. De strombolieten gingen echter door met het produceren van zuurstof, maar omdat er geen ijzeroxide meer was om dit aan te binden werd deze zuurstof aan de atmosfeer afgegeven. Hierdoor vormde er zich een atmosfeer en een ozonlaag om onze planeet. Indirect zijn deze kleine kalkzuiltjes dus verantwoordelijk voor al het leven op onze planeet.