Bij radioboodschappen is het soms moeilijk om het verschil tussen sommige letters te horen. In plaats van letters te gebruiken bij het spellen van een woord gebruikt men daarom woorden. Het zogenaamde fonetische alfabet. Het is heel wat makkelijker om het verschil tussen “Pappa” en “Bravo” te horen dan tussen “P” en “B”.

De oude RAF-versie van dit fonetische alfabet klonk als volgt: Ace, Beer, Charlie, Don, Edward, Freddie, George, Harry, Ink, Johnnie, King, London, Monkey, Nuts, Orange, Pip, Queen, Robert, Sugar, Toc, Uncle, Vic, William, X-ray, Yorker, Zebra.

Een typisch Britse lijst, die ook uitstekend met een Brtis accent zijn uit te spreken. Deze versie werd echter al snel opgevolgd door het volgende Nato-fonetisch alfabet.

Alpha, Bravo, Charlie, Delta, Echo, Foxtrot, Golf, Hotel, India, Juliet, Kilo, Lima, Mike, November, Oscar, Papa, Quebec, Romeo, Sierra, Tango, Uniform, Victor, Whiskey, X-ray, Yankee, Zulu.

Zoals je ziet is de Nato volledig op Amerika toegespitst en heel wat minder monarchistisch dan Engeland. Tijdens de Tweede Wereldoorlog (en in vrijwel elke film met piloten, soldaten of enige vorm van gemechaniseerd geweld) hoorde je over de radio regelmatig de woorden “Roger Roger”. Dit was de code voor “R” en stond voor “message Received”, boodschap ontvangen.

Hoewel King is vervangen door Kilo en Queen door Quebec heeft men in met militair jargon de boodschap Roger Roger nooit vervangen door Romeo Romeo, toch jammer, het zou al die oorlogsfilms heel wat leuker maken.

Met dank aan Charlotte