Eigenlijk is het niet logisch dat onze poep bruin is. Je zou verwachten dat alle kleuren van onze voeding net zoals bij verf samen voor een grijze poep zouden zorgen. Dat is tenminste wat de kleurenleer ons leert. Groen, rood en blauw wordt samen grijs. Nu eten mensen weinig blauw voedsel en groen en rood (de overwegende kleuren uit ons dieet) worden samen wel bruin, dus dat zou keurig onze bruine poep kunnen verklaren.

Voor de zekerheid heb ik een klein empirisch experiment opgezet. Door twee dagen verschillend gekleurd voedsel te eten wilde ik onderzoeken of mijn poep de kleur van dat voedsel aannam. De eerste dag at ik alleen roodgekleurd eten, zoals tomaten, rode paprika, worteltjes, bietjes en rode kool. De tweede dag at ik alleen groengekleurd voedsel. Groene kool, groene paprika, sperzieboontjes, doperwtjes en spinazie moesten ervoor zorgen dat ik groene poep kreeg. Ik had stilletjes gehoopt op felrode en knalgroene poep. Maar beide dagen was mijn poep toch weer overwegend bruin. Voor zover de kleurenleer.

De bruine kleur van onze poep komt blijkbaar niet van ons voedsel maar van onze gal. Deze scheidt vetverterende enzymen uit die toevallig bruin zijn en voor de bruine kleur van onze poep zorgen. Zonder deze galstoffen zou onze ontlasting inderdaad grijs worden. Maar het zijn niet alleen de galstoffen en onze voeding die samen de bestanddelen van een drol vormen. Onze poep bestaat namelijk niet alleen uit onverteerde voedselresten. Ongeveer de helft van onze drollen bestaat uit bacteriën. Zoals de bekende Escherichia coli, één van de meest voorkomende darmbacteriën. Gemiddeld komen er zo’n 100 miljard tot tien biljoen van deze bacteriën per dag via onze ontlasting naar buiten. Zoiets geeft je toch een heel ander beeld van een drol?