Met de slaap in mijn ogen rij ik langs knipperende stoplichten. Ik zie bruin glas dat als kandij tegen de rand van het fietspad ligt en een etalageruit die is versierd met frietbakjes en klodders mayonaise. In een vensterbank staan verfrommelde blikjes en reclamefolders hopen zich als papier-maché op bij een verstopte afvoerput. Het kapotte glas van een bushokje balanceert als een bevroren web binnen zijn stalen sponning en op een straathoek pikt een manke duif de brokjes uit een plas kots. In de vroege ochtend is de stad niet op haar voordeligst, dan blaast ze haar rotte adem door de straten.