Mede dankzij deze campagne slogan (mejuffrouw, een hokje te veel) van de Franse feministen wordt de aanspreektitel Mademoiselle in Frankrijk op officiële documenten geschrapt. De feministen riepen op tot dit verbod omdat zij vonden dat het onderscheidt tussen mademoiselle (ongetrouwd) en madame (getrouwd) seksistisch en discriminerend was, des te meer daar de heren op een officieel document slechts monsieur (meneer) hoefden aan te kruisen. Voor de Franse feministen is dit een grote stap in de richting van meer gelijkheid tussen mannen en vrouwen.

In Nederland werden ongetrouwde vrouwen vroeger aangesproken met mejuffrouw. Deze term verdween in ons land echter al in de jaren 70, ook onder druk van het feminisme.

Eén van de andere woordwijzigingen die deze Nederlandse feministen probeerden door te voeren was de vervangingen van ‘man’ in de mensbetekenis door ‘mens’. De betekenis ‘mens’ voor ‘man’ zit in uitspraken als: ‘Zij kregen een gulden de man’, ‘Ze waren met vijf man’, ‘Geen man overboord’ of ‘Op de man af’. Het woord man in deze uitspraken betekende oorspronkelijk mens. Iemand en niemand is dus eigenlijk ‘een mens’ of ‘geen mens’.

In 1977 werd door het Comité Vrouwenmacht een woordenboek aangekondigd waarin consequent het woord man door mens was veranderd. Uit deze tijd stammen de woorden, bemensen, mensuren, mensdaat, mensjaar en menskracht. Deze emancipatoir (emenscipatoir) correcte woorden bestaan nog steeds maar worden weinig gebruikt, je komt ze vrijwel alleen tegen in officiële ambtelijke stukken uit de jaren 1977,1978 en 1979.