Je zou het misschien niet verwachten, maar deze verse drol is levensgevaarlijk. Hij is van een vos en sommige vossen hebben last van lintwormen. Deze vossenlintwormen (Echinococcus multicularis) zijn slechts een paar millimeter lang en ontwikkelen zich in de dunne darm van een vos. Deze zijn al na 28 dagen volwassen en kunnen wel 200 eitjes per dag leggen. Deze minuscule, met het blote oog onzichtbare, eitjes worden door de vos via zijn stront en urine uitgescheiden. Als iets of iemand deze met stront of urine besmeurde planten of bessen zou eten, infecteert hij zichzelf met deze parasiet en fungeert dan als tussengastheer voor de lintworm. Meestal betreft het hier kleine knaagdieren of grazers. Maar ook mensen kunnen makkelijk besmet raken. De eitjes kunnen maandenlang en in grote koude overleven en als je als mens laaghangend fruit, paddenstoelen of groentes ongewassen zou nuttigen, bestaat de kans dat je deze eitjes binnenkrijgt. Wees dus voorzichtig bij wat je in het bos aanraakt, en steek ook nooit je ongewassen vingers in je mond. Want hoewel deze vossenlintworm bij de vos weinig schade aanricht, kun je er als mens aan overlijden.  Een binnengekregen eitje gaat via de maag naar de darm en komt daar uit. De lintworm vreet zich daarna door de darmwand en reist via via bloed- en lymfevaten naar organen, zoals de lever, longen en hersenen. Hier vormt het met vocht gevulde blaasjes, waarbinnen de larven zich ongeslachtelijk vermenigvuldigen. Ze vormen tumorachtige gezwellen die het weefsel doorboren en de tussengastheer verzwakken of doden. Hierdoor valt deze gemakkelijk ten prooi aan een vos, waardoor deze de nieuwe generatie lintwormen weer binnenkrijgt en de cyclus opnieuw begint.

De incubatietijd van een besmetting met de vossenlintworm ligt tussen de 5 en 15 jaar en de initiële symptomen zijn erg lastig om te diagnoseren. De klachten, zoals buikpijn, kortademigheid en geelzucht, uiten zich vaak pas in het laatste stadium, als de organen, zoals de lever door alveolaire echinoccose al te erg zijn aangetast. Behandeling heeft dan vaak geen zin meer. Omdat ook honden en katten met deze lintworm besmet kunnen zijn en zij de eitjes hiervan tijdens het likken van hun anus over hun hele vacht kunnen verspreiden, brengt zelfs het vriendelijk aaien van een hond, of een lik over je wang krijgen al risico tot besmetting met zich mee. Gelukkig valt het aantal besmettingen in Nederland erg mee, hoewel niemand vanwege de uitzonderlijk lange incubatietijd natuurlijk weet hoeveel dat er precies zijn. Het enige goede nieuws is dat geïnfecteerde mensen anderen niet kunnen besmetten, tenzij die natuurlijk kannibaal zijn.

De inhoud van dit bericht is 22-06-2021 aangepast. Eerst werd vermeld dat ook de urine besmettelijk zou zijn, dit is echter niet juist.

Lees ook: Borrelia burgdorferi.