De Kamsalamander, ook wel Grote Watersalamander genoemd, komt gelukkig nog vrij veel voor in de vele watertjes van het Natuurgebied De Brand bij Udenhout. Dit voormalige hoogveengebied is nu één van de belangrijkste amfibieëngebieden van Nederland. Behalve veel salamanders leven er ook enkele bijzondere kikkersoorten zoals de boomkikker.

De Kamsalamanders lopen de laatste jaren flink in aantal terug. Ze kunnen zich slecht handhaven in gecultiveerde gebieden en er zijn steeds minder wilde moerasgebieden in Nederland.  In de Brand lopen echter nog genoeg riviertjes en irrigatiekanalen waar ze in kunnen overleven. Tijdens de paartijd hebben de mannetjes een hoge getande rugkam die vanaf hun kop tot aan het puntje van de staart loopt en een parelmoeren band aan de zijkant van hun lichaam. De buik en onderkant van zijn poten en staart zijn oranje of zwavelgeel en zijn vijfvingerige poten hebben geen zwemvliezen.  Achter zijn ogen liggen paratoïden, gifklieren waaruit hij een bijtende stof kan afscheiden. Na de paartijd slinkt de kam en verdwijnt de parelmoerenband, de huid trekt samen en wordt ruwer en wrattig. De meeste salamanders overwinteren op het land. Hier rusten ze in holletjes, onder boomwortels of onder mos.

Zijn grootste vijanden zijn reigers, watervervuiling en biotoopafname. In gevangenschap kunnen ze 27 jaar oud worden. Ze zijn bij de wet beschermd en staan op de Rode Lijst. Onlangs werd in Vught nog een bouwproject afgeblazen omdat men larven van de Kamsalamander in een nabijgelegen sloot had gevonden.